Manastir Sveti Nikolaj, Soko Grad

 Soko Grad je tvrdava u zapadnoj Srbiji u blizini Ljubovije, koja nikada nije osvojena borbom vec je uvek menjala gospodare mirovnim ugovorima.

. Najpoznatiji po svojoj ulozi tokom Otomanske okupacije Srbije tokom koga je postao jedan od najozloglašenijih mucilišta pravoslavnog stanovništva.poslednje oslobođeno posle vekovne turske okupacije, 1862. godine. Zato mu je i uklesano ime, na spomeniku kneza Mihaila Obrenovića, u Beogradu. Inače, ovo utvrđenje je postojalo i davno pre turske okupacije, kao kapija za čuvanje prilaza Velikom Majdanu, Rudni i drugim okolnim bogatim nalzištima rude olova i cinka. Kao takvo se pominje u pisanim dokumentima još početkom 15. veka..

 Manastir Svetog Nikole - Soko se nalazi podno Soko Grada. Manastir je posvecen svetom vladici Nikolaju Velimirovicu.Na mestu današnjeg manastira, 1989. godine, otkupljeno je privatno zemljište, pa se, najpre, počelo sa podizanjem hrAma, a zatim stambenih objekata

 . Ikonostas je poklon porodice Vrobel i Krstane Tasić, ikonopisca iz nemačkog mesta Gifhorn.Manastir danas raspolaže lepom i prostranom trpezarijom, kao i sa 25 jednokrevetnih soba za goste, muzejom i radionicom za monaštvo.

 Obilazeći muzej, radoznali posetilac će zapaziti i jedno neobično raspeće, izliveno u bronzi. Doneo ga je neko iz Bosne, za vreme nedavnih ratnih okršaja, i prodao otpadu u Ljuboviji. Ovi ga nisu hteli prodavati, već pokloniše manastiru. U tim danima bezumlja, dva kuršuma su pogodila i raspetog Spasitelja, te na sebi, umesto pet, ima sedam rana, ni kriv ni dužan.

 U senci trema, na klupama koje su iz jednog komada istesane, ,osetićete kako se u vama pokreću nizovi zaboravljenih, prijatnih slika i nekih nejasnih a toplih uspomena. Time počinje oslobađanje od onog sveta iz kojeg tek što ste pristigli i duša brzo nalazi put do novog odredišta: gde je sve u vlasti spokoja, mira i neizrecivog sklada.U takvom miru, podsticajnom i za kreativno izražavanje i za prebiranje po mislima, često ćemo u ovoj duhovnoj oazi zateći i  sve one koji su se dali u potragu za harmonijom duše i sveta

 Spomenik episkopu Nikolaju rad je gospođe Drinke Radovanović, skulptora iz Beograda. Njegovu izradu je finansirao gospodin Branko Tupanjac, Srbin iz Čikag,.visok 3 metra i težak skoro jednu tonu

 Kao sećanje na nevine srpske žrtve, stradale u bezumnoj agresiji 1999.godine, i kao znak pokajanja nemačkog naroda zbog tog neljuskog čina, porodica Vrobel, iz Nemačke, poklonila je manastiru „Sv.Nikolaja“ i srpskom narodu krst, visine 13,5 metara i težine 2280 kilograma.
        . Na stenu koja nadvisuje čiavo okruženje i koja je bila deo turskog utvrđenja , krst je podignut , 24 marta, 2000. godine, tačno na godišnjicu otpočinjanja napada na našu zemlju. Pre samog podizanja, krst je osveštao Njegova Svetost patrijarh Pavle. Noću je krst osvetljen, pa zrači osobitim, svečanim mirom, dominirajući nad ovim delom Podrinja. Za vedrih noći mogu ga videti i stanovnici preko Drine i napajati se utehom što je nad Srbijom zablistao krstoliki znak, posle odbleska smrtonosnih letilica.

Putem kojim se uzbrdo ide od manastira do uzdignutog krsta, podignuto je deset kapela od kamena. U svakoj od njih ispisana je jedna od 10 Božijih zapovesti, a srpski slikari su unutrašnjost kapela prigodno oslikali. Penjući se zavojitim i živopisnim putem, posetilac može predahnuti i odmoriti se na klupicama koje su postavljene uz kapelice, pokraj puta. Razmišljajući, u tišini, o svakoj Božjoj zapovesti, putnik ujedno prelazi i put od sebe sama do Gospoda, i jasnije sagledava svoju životnu stazu, čistije misli o svom boravku na zemlji, među ljudima..




                                                                                                                                      ZiM
                       
                                                              




                                                                                     MIR BOZJI